Category ""
ADVERTISING
Przyjęcie res iudicata (powagi rzeczy osądzonej) służy pewności prawa i unikaniu wznawiania ustawicznych sporów „o to samo” (między tymi samymi stronami o ten sam przedmiot). Kolejne pozwy w tej samej sprawie będą przez sądy odrzucane.
Wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami.
Kodeks postępowania karnego określa, w jakim zakresie orzeczenia sądu cywilnego nie wiążą sądu w postępowaniu karnym. Wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami.
Wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami.
Powaga rzeczy osądzonej powoduje, że postępowanie toczące się przy jej istnieniu w danej sprawie dotknięte jest wadą nieważności co może stać się podstawą środka odwoławczego w postępowaniu apelacyjnym.
Odpowiedź prawnika: Zgodnie z art. 366 Kodeksu postępowania cywilnego wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami.
Powaga rzeczy osądzonej jest negatywnym aspektem prawomocności materialnej wyroku i negatywną bezwzględną przesłanką procesową, stojącą na przeszkodzie merytorycznemu orzekaniu w tej samej sprawie, między tymi samymi stronami (art. 366 k.p.c.).
KPC - Kodeks postępowania cywilnego - Wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami.
Szczególne miejsce wśród przesłanek procesowych zajmuje powaga rzeczy osądzonej (res iudicata). Przesłanka ta uniemożliwia wszczęcie i prowadzenie procesu w sytuacji, gdy w tej samej sprawie, przeciwko temu samemu oskarżonemu, zapadło już prawomocne orzeczenie.
W literaturze przedmiotu spotykany jest pogląd, wedle którego „przedmiotowe granice powagi rzeczy osądzonej wyznaczane są przez przedmiot rozstrzygnięcia sądu oraz podstawę faktyczną rozstrzygnięcia” (tak – E. Marszałkowska-Krześ, Kodeks postępowania cywilnego.